P.S. Jerozolima
Po latach nieobecności w ojczyźnie Danae Elon, izraelska dokumentalistka, przylatuje z rodziną do Jerozolimy. O ile autorce filmu znane są podziały dzielące mieszkające tam społeczności, o tyle jej mąż i dzieci zderzają się z całkowicie nową rzeczywistością, u której podstaw leży konflikt etniczno-kulturowy. Choć wydaje się, że mieszkańcom Jerozolimy nieustannie towarzyszą zmęczenie i niepokój, porozumienie nie jest mrzonką. Jednak Elon nie tworzy idealistycznego obrazka ku pokrzepieniu serc i dusz. Chciałam być brutalnie szczera – mówi o swoim dziele – nie kryć się za poetycką formą i liberalnym światopoglądem. Rejestrując codzienność i stylizując PS Jerozolimę na film z domowej wideoteki, uzyskuje efekt bezpośredniości i realizmu. Nad całością unoszą się słowa zmarłego ojca Elon, Amosa, który kazał sobie obiecać, że Danae nigdy nie poleci do Izraela. Tymczasem wróciła do kraju zaraz po jego śmierci, ale jej zdaniem to złożony mu hołd, a nie wyraz nieposłuszeństwa wobec rodzica.
nagrody
Haifa IFF 2015 - Special Jury Mention; VDKUF Award 2016 - Best Documentary FilmDanae Elon
Urodzona w 1970 roku w Jerozolimie dokumentalistka, córka uznanego publicysty Amosa Elona. Wychowywała się w Izraelu i we Włoszech. Po ukończeniu nowo otwartego liceum będącego pod kuratelą izraelskich filmowców została powołana do obowiązkowej służby wojskowej. Na studia wyjechała do Nowego Jorku, gdzie w końcu osiadła na stałe. Od tamtej pory zajmuje się reżyserią i fotografią. Jej kolejne filmy pokazywane są na światowych festiwalach, na których spotykają się z uznaniem publiczności oraz krytyki – poprzednie pełne metraże Elon zdobyły kilka nagród.
2004 Inna droga do domu / Another Road Home (doc.)
2009 Ucięta dyskusja / Partly Private (doc.)
2015 PS Jerozolima / P.S. Jerusalem (doc.)