Czarny mróz
Pokazywany premierowo na Berlinale Czarny mróz wyrasta ze współczesnych lęków, z którymi mierzy się w nietypowy sposób. Bohaterką jest Alejandra. Dziewczyna przybywa do argentyńskiej wsi, w której plaga niszczy uprawy. Jednak po jej pojawieniu się wszystko zaczyna wracać do normy. Społeczność odzyskuje nadzieję na udane zbiory, ona zaś zyskuje miano wybawicielki. Ludzie interesują się nią coraz bardziej i zaczynają traktować z namaszczeniem. Jedni widzą w niej świętą, zesłaną, by ocaliła lud, innych pociąga jej fizyczność, jakby Alejandra była boginią płodności. Bogaty w symbolikę film konfrontuje się z realnymi zagrożeniami. W czasach, w których przewiduje się, że ziarno może stać się nową walutą, wizja świata bez plonów jawi się jako apokalipsa. Tak zresztą reżyser kreuje scenerię swojego dramatu: bohaterowie ciężką pracę zaczynają, gdy za oknem króluje mrok, są zupełnie podlegli cyklowi natury, niezdolni do buntu ani sprzeciwu. Papierowe pieniądze mało się tu liczą.
Maximiliano Schonfeld
Argentyński reżyser filmowy urodzony w 1982 roku w Crespo. Studiował w prestiżowej szkole filmowej ENERC w Buenos Aires. Zanim na dobre związał się z kinem, pracował jako reżyser filmów reklamowych, a także seriali telewizyjnych. Jego pełnometrażowy debiut reżyserski Germania z 2012 roku zrobił furorę na międzynarodowych festiwalach filmowych i przyniósł mu gros nagród, m.in. na festiwalu w Hamburgu. Czarny mróz to jego drugi film, który miał premierę na tegorocznym Berlinale.
2010 Entreluces Esnorquel Invernario (short)
2012 Germania
2013 Auster (short)
2016 Czarny mróz / La helada negra / The Black Frost