W najnowszym numerze „Wprost” Małgorzata Sadowska opowiada o swoim wrocławskim spotkaniu z Bruno Dumontem, reżyserem filmu Poza szatanem (od 24.02.2012 w polskich kinach), pisze m.in.:

„Tę scenę chciałoby się oglądać bez końca: bardzo wczesny świt, poranna mgła za moment się podniesie, ale zanim to się stanie, zamienia zwykłą łąkę w magiczny pejzaż, nasycony delikatnym złoto-różowym światłem. Wjego blasku zwykłe badyle stają się tajemniczym ogrodem, stado pasących się krów - istotami, które w spokoju kontemplują mądrość stworzenia (parafrazując pamiętne zdanie z Arizona Dream o rybach: „Krowy nie myślą, krowy wiedzą"). To ta krótka chwila iluminacji, gdy na kilka sekund podnosi się zasłona, gdy świat wydaje się utkany z tajemnicy, gdy ujawnia się obecność czegoś większego niż ta łąka, te krowy, ten świat. Nic, tylko paść na kolana, co zresztą czynią bohaterowie Poza szatanem.

Kiedy mówię o swoim zachwycie tą sceną, Bruno Dumont uśmiecha się - i to jedna z nielicznych okazji, by zobaczyć uśmiech na twarzy tego reżysera, bardzo serio traktującego siebie i swoją pracę, rzucającego: „To nie jest istotne", gdy próbuję sprowadzić rozmowę na bardziej osobiste tory.

- Tak właśnie jest tuż przed świtem - uśmiecha się więc Bruno Dumont. - Jeśli wstanie pani o tej porze, zobaczy pani rzeczy, których normalnie się nie widzi. I są to obrazy ekstremalne. Świt jest skrajnością dnia, a my odbieramy go intensywnie, bo jesteśmy ciałami mistycznymi, poetyckimi. Dzień, który wstaje, to jestem ja, który wstaję. Kiedy patrzę na świat o tej porze, widzę siebie.

To nie jest scena, która ma dowieść istnienia Boga, to scena, która dowodzi raczej istnienia naszej ogromnej tęsknoty za pięknem, za dobrem, za Bogiem. Niestety, „niebo jest puste", jak mówi Dumont: - Bóg i diabeł są figurami retorycznymi - tłumaczy mi guru, poprawiając na nosie przeciwsłoneczne ray-bany. - Wiara to przesądy, bajki dobre dla dzieci, narracje i obrazy potrzebne ludziom myślącym prymitywnie. Owszem, spotkałem w swoim życiu osoby przekonane, że zetknęły się z szatanem. Co o nich myślę Że są niespełna rozumu.

Dumont nie ma wątpliwości: - Żyjemy w czasach, gdy historia religii osiągnęła swój kres.”

Małgorzata Sadowska: Ekstremista („Wprost”, 27.02.2012)

Polecamy!