Najsłynniejszy film zmarłej w tym roku Věry Chytilovej jest też jednym z najwybitniejszych osiągnięć czechosłowackiej Nowej Fali: prowokacyjnym i radykalnym, zawieszonym pomiędzy formalnymi eksperymentami Jeana-Luca Godarda a surrealistyczną anarchią Luisa Buñuela. Nic dziwnego, że ściągnął na reżyserkę gniew komunistycznych władz. Film otwierają naprzemiennie montowane ujęcia pracujących kół zębatych i widzianych z lotu ptaka wybuchów – oto maszyneria świata, którego rytm wyznacza przemoc. Nieodrodnymi córkami tej rzeczywistości są dwie młode bohaterki. To wariatki, terrorystki i tricksterki. Obżerają się, poniżają mężczyzn, niszczą publiczne mienie. Ich ekscesom wtóruje warstwa wizualna Stokrotek. Kadry wybuchają kolorami, czerń i biel raz po raz zastępują krwista czerwień i tęczowo-psychodeliczne erupcje. W jednej ze scen ogarnięte żądzą destrukcji i uzbrojone w nożyczki bohaterki tną na małe cząstki filmowy obraz – kawałki taśmy fruwają wtedy na ekranie niczym plamy w abstrakcjonistycznym malarstwie. (Piotr Mirski)

Věra Chytilová urodziła się w 1929 roku w Czechosłowacji. Rozpoczęła studia na filozofii i architekturze, ale ich nie ukończyła. Potem pracowała m.in. jako modelka i klapserka, aż wreszcie udało jej się dostać na Wydział Filmowy i Telewizyjny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Razem z m.in. Jiřím Menzlem i Milošem Formanem reprezentowała czechosłowacką Nową Falę. Mówiła o sobie, że jest przegrzanym kotłem na granicy wybuchu i potworem pod kontrolą. Zmarła w 2014 roku.

Wybrana filmografia:

1963 O czymś innym / O něčem jiném / Something Different

1966 Stokrotki / Sedmikrásky / Daisies

1970 Owoce rajskich drzew spożywamy / Ovoce stromů rajských jíme / We Eat the Fruit of the Trees of Paradise

1977 Gra o jabłko / Hra o jablko / The Apple Game

1983 Zbyt późne popołudnie Fauna / Faunovo velmi pozdní odpoledne / The Very Late Afternoon of a Faun