Wim Wenders będzie świętował podczas przyszłorocznego Berlinale. Otrzyma honorowego Złotego Niedźwiedzia za całokształt twórczości
Obok Petera Greenawaya, Jima Jarmuscha, Dereka Jarmana, Pedro Almodóvara należy do ścisłej czołówki najwybitniejszych i najbardziej nowatorskich reżyserów filmowych w skali światowej i jego nazwisko raczej otwiera tę listę, niż ją zamyka. Swoją dzisiejszą pozycję osiągnął po 14 latach od rozpoczęcia kariery filmowej, w maju 1984 roku, kiedy jego film Paris, Texas zdobył Złotą Palmę na festiwalu w Cannes. W 1987 roku znów w Cannes zdobył Srebrną Palmę za reżyserię Nieba nad Berlinem oraz Europejską Nagrodę Filmową 1988 za ten sam film, zaś w Niemczech najwyższe wyróżnienia: Srebrną Taśmę za Paris, Texas, Złotą Taśmę za Nieba nad Berlinem (1988) i Nagrodę im. Murnaua w 1991 roku.
Wim Wenders, a właściwie Ernst Wilhelm Wenders urodził się 14.08.1945 roku w Düsseldorfie. Jego ojciec był lekarzem. Już jako dziecko Wim realizował filmy kamerą 8-milimetrową, jako licealista uczęszczał do klubów filmowych i podejmował próby w dziedzinie malarstwa i kolażu. Maturę zdał w Oberhausen. Przez dwa lata studiował medycynę i filozofię , w czasie studiów podjął jednak decyzję o radykalnej zmianie - postanowił zajmować się tylko filmem. Wyjechał do Paryża - filmowej mekki, gdzie systematycznie odwiedzał filmotekę i usiłował dostać się do IDHEC - prestiżowej paryskiej szkoły filmowej. Niestety bez powodzenia. Wrócił do Niemiec w 1967 roku i rozpoczął studia w nowopowstałej Wyższej Szkole Telewizyjno-Filmowej w Monachium na wydziale filmowym. W tym czasie pisał recenzje filmowe i muzyczne do Filmkritik (od 1968, w latach 1972 - 74 jako współwydawca pisma), Süddeutsche Zeitung i Twen.
Działalność krytyczna Wendersa stanowi ważny rozdział jego twórczości - dotąd opublikował trzy tomy swoich tekstów: Emotion Pictures (z lat 1968 - 1984), Die Logik der Bilder (z lat 1971 - 1987) i Act of Seeing. W 1987 roku został zaproszony przez redakcję Cahiers du cinema, aby jako gościnny redaktor naczelny przygotować specjalny numer pisma - nr 400, październik 1987.
Od 1996 roku Wim Wenders jest prezesem Europejskiej Akademii Filmowej, wykłada także na Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu. Żyje i pracuje w Berlinie oraz w Stanach Zjednoczonych.
Już na początku swej kariery zwrócił na siebie uwagę krytyki, filmem Strach bramkarza przed jedenastką (1971), nakręconym na podstawie powieści Petera Handke, z którym Wenders współpracował ponownie przy Niebie nad Berlinem (1987). Po Szkarłatnej literze (1973), najmniej satysfakcjonującym dziele, Wenders nakręcił trylogię kina drogi: Alicja w miastach (1974), Fałszywy ruch (1975) i Z biegiem czasu (1976).
W roku 1978 Wenders przybył do Stanów Zjednoczonych, by kręcić Hammeta dla Francisa Forda Coppoli. Po wielu problemach ze scenariuszem i konfliktach z Coppolą, w filmie pozostało jedynie 30% scen kręconych przez Wendersa. Kłopoty te znalazły swoje odbicie w filmie Stan rzeczy (1982), który opowiadał o różnicach w podejściu do twórczości filmowej Europejczyków i Amerykanów. W roku 1984 Wenders zdobył Złotą Palmę w Cannes za film Paryż, Teksas. Film Niebo nad Berlinem (1987) został nagrodzony na festiwalu w Cannes w kategoriach: najlepszy scenariusz i najlepsza reżyseria, dostał nominację do Złotej Palmy i wszedł do kanonu klasyki filmowej. Jego popularność zaowocowała sequelem Tak daleko, tak blisko (1993).
Kolejne filmy Wendersa: Aż na koniec świata (1992), Lisbon Story (1995) , Lumiere i spółka (1996), Buena Vista Social Club (1999), Million Dollar Hotel (2000), epizod w 10 minut później: Trąbka (2002), Kraina obfitości (2004) ugruntowały jego pozycję filmowego filozofa.
Przed Piną zrealizował dwa krótkie metraże w technologii 3D – Il Volo oraz If Buildings Could Talk.
Wybrana filmografia:
1967 Schauplätze (short)
1970 Lato w mieście / Summer in the City
1973 Szkarłatna litera / The Scarlet Letter
1974 Alicja w miastach / Alice in the Cities
1975 Fałszywy ruch / The Wrong Move
1976 Z biegiem czasu / Kings of the Road
1977 Amerykański przyjaciel / The American Friend
1982 Room 666
1982 Stan rzeczy / The State of Things
1984 Paryż, Texas / Paris, Texas
1985 Tokio-Ga
1987 Niebo nad Berlinem / Der Himmel uber Berlin / Wings of Desire
1991 Aż na koniec świata / Until the End of the Word
1994 Lisbon Story
1997 Koniec przemocy / The End of Violence
1999 Buena Vista Social Club (dok.)
2000 The Million Dollar Hotel
2005 Nie wracaj w te strony / Don’t Come Knocking
2008 Spotkanie w Palermo / Palermo Shooting
2011 Pina (dok.)
2014 Cathedrals of Culture (serial dok.)
2014 Sól ziemi / (dok.)
2014 Every Thing Will Be Fine
