Słowa stwarzają świat. Zwłaszcza ten wewnętrzny. Dlatego kiedy siedzące w gabinecie psychoterapeutycznym matka i córka mówią o tym, co czują, specjalista prosi je, żeby znalazły odpowiedniki użytych wyrazów: bardziej adekwatne, a mniej dosadne. Słowa w tym filmie to broń obosieczna, która rani zarówno rozmówcę, jak i mówiącego. Wskazuje na to już tytuł, który z jednej strony jest wyznaniem miłości, z drugiej – emocjonalnym szantażem, mającym w adresacie wywołać poczucie winy. Zdanie to padnie zresztą z ust matki, która z dwudziestokilkuletnią córką od dawna nie potrafi znaleźć wspólnego języka. Uczą się tego na nowo pod okiem krakowskiego profesora. Widz staje się mimowolnym świadkiem tego bolesnego procesu, wielokrotnie podważającym jego sens i skuteczność. Po Ojcu i synu potrzebowałem dowodu, że istnieje taki rodzaj rozmowy, która sprawia, że ludziom łatwiej jest żyć ze sobą albo każdemu z nich łatwiej jest żyć z osobna – mówił reżyser, którego nagrodzony na Krakowskim Festiwalu Filmowym dokument działa jak udana psychoterapia.

po seansie 23 lipca, godz. 13.15
Debata "Zwierciadła": Więzy czy więzi?

1992 Miejsce urodzenia / Birthplace (doc.)

1995 100 lat w kinie / 100 Years of Polish Cinema (doc.)

1996 Kratka / Im Gully 2009 Chemia / Chemo (doc.)

2013 Ojciec i syn / Father and Son (doc.)

2016 Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham / You Have No Idea How Much I Love You (doc.)