„Mózg człowieka wybitnego a mózg kretyna: morfologiczne różnice w budowie” – tymi słowami narrator filmu rozpoczyna wykład, przypominający program popularnonaukowy z lat 80. (Sonda). W jego ramach oglądamy sterylne, bezosobowe diagramy, które stają się tłem dla czterech prowadzonych na całej długości filmu seminariów, bezwzględnie atakujących każdy przejaw pospolitości. Kolejne wykłady, pełne wyrafinowanego, czarnego humoru, wprowadzają widza w obiektywne, chłodne obszary nauki, gdzie pojęcie politycznej poprawności nie ma znaczenia. Jednocześnie śledzimy niepokojące, sadystyczne love story narcystycznego artysty i jego uległej dziewczyny Nel.

Sailor, wizualne uzupełnienie powieści pod tym samym tytułem, jest pełnometrażowym debiutem Normana Lety. Sposób prowadzenia narracji wykracza zarówno poza obszar tradycyjnego kina, jak i szeroko pojętego wideo-artu, umiejscawiając film na pograniczu kina i literatury. Sailor jest bez wątpienia jedną z najbardziej ekscentrycznych propozycji filmowych, jakie powstały w ciągu ostatnich kilku lat.

Ewa Szabłowska

 2010 Sailor