Rozbuchana, surrealistyczna podróż w pięciu aktach przez pełną okrucieństwa i szalonych żądz historię ludzkości. Film zainspirowany powieścią Virginii Woolf z 1928 roku, opisującą przygody poety Orlando – androgyna napotykającego przez pięć stuleci kluczowe postaci literatury angielskiej. Orlando z filmu Ottinger to zrodzona na schodach średniowiecznej katedry cudowna istota (w tej roli Magdalena Montezuma), która w kolejnych epizodach powraca w coraz to nowszych wcieleniach. Jest świadkiem, uczestnikiem, a niekiedy i ofiarą wstrząsających Europą kataklizmów – od świętej inkwizycji, przez nazizm, aż po drapieżny konsumpcjonizm. Wszystko podane w konwencji buffo. Freak Orlando, porównywany niekiedy do Drogi mlecznej Buñuela, można traktować jako rozbudowany projekt artystyczny. Dwa tygodnie po światowej premierze w listopadzie 1981 roku film trafił do berlińskiej galerii DAAD, gdzie prezentowany był jako główny eksponat multimedialnej wystawy Freak Orlando. Artystyczny koncept.
Opracowanie: Adam Kruk
Artystka i reżyserka niemiecka. Studiowała na ASP w Monachium. Lata 60. spędziła w Paryżu, malując i fotografując. W 1973 roku w Berlinie, gdzie mieszka do dziś, założyła własną firmę produkcyjną. W tym samym roku zrealizowała też pierwszy dokument – Lacoon i synowie, a pięć lat później nakręciła surrealistyczny pełny metraż X – absolutna władczyni, w którym wystąpiła ikona undergroundu Tabea Blumenschein z grupy Die Tödliche Doris. W latach 80. zajmowała się również scenografią teatralną, m.in. do sztuk Elfriede Jelinek, której Pożegnanie wystawiła w 2000 roku na deskach Berliner Ensemble. Na oryginalną, interdyscyplinarną twórczość Ottinger składają się zarówno dokumenty, jak i filmy fabularne oraz eksperymentalne, są to często poszukiwania artystyczne na pograniczu tych form. Ottinger staje w kontrze do konwencjonalnych środków wyrazu, poszukując inspiracji w innych niż oficjalne porządkach i tradycjach, szczególnie w kulturach Wschodu. Odkąd zrealizowała ośmiogodzinną Tajgę, stale stawia widzom wyzwania. Będąc jednocześnie reżyserką, scenarzystką, producentką oraz operatorką, tworzy dzieła absolutnie autorskie.
1978 Madame X - absolutna władczyni / Madame X - Eine absolute Herrscherin / Madame X: An Absolute Ruler
1984 Dorian Gray w zwierciadle prasy brukowej / Dorian Gray im Spiegel der Boulevardpresse / Dorian Gray in the Mirror of the Yellow Press
1989 Mongolska Joanna D'Arc / Johanna D'Arc of Mongolia / Joan of Arc of Mongolia
2002 Südostpassage / Southeast Passage
2011 Pod śniegiem / Unter Schnee / Under Snow
2016 Cień Chamissa / Chamissos Schatten / Chamisso's Shadow
reżyseria: | Ulrike Ottinger | |
scenariusz: | Ulrike Ottinger | |
zdjęcia: | Ulrike Ottinger | |
montaż: | Dörte Völz-Mammarella | |
muzyka: | Wilhelm D. Siebert | |
obsada: | Magdalena Montezuma, Delphine Seyrig, Hans Langerschlanger, Eddie Constantine | |
producent: | Renée Gundelach, Sibylle Hubatschek-Rahn | |
produkcja: | Ulrike Oettinger Filmproduktion, Pia Frankenberg Filmproduktion, ZDF | |
właściciel praw: | Arte France | |
nagrody: | Sceaux International Women's FF 1983 – Audience Award | |
język: | niemiecki | |
barwa: | kolor |