Legia Cudzoziemska to duma francuskich sił zbrojnych – służą w niej przede wszystkim obywatele innych krajów, dzięki czemu jest najbardziej zróżnicowaną pod względem etnicznym i kulturowym jednostką bojową na świecie. Słynie z bezwzględnej dyscypliny i forsownych metod szkolenia, nigdy nie prowadzi działań na terenie Francji. W Pięknej pracy poznajemy sierżanta Galoupa (Denis Lavant), obecnie osiadłego w Marsylii i wspominającego służbę w północnej Afryce. Szkolił tam najemników, spotykał się z lokalną ślicznotką i cieszył tytułową piękną pracą. Wszystko zmieniło się, gdy do jednostki dołączył dziwnie niepokojący go Sentain (jeden z ulubionych aktorów Claire Denis, Grégoire Colin). Chcąc uporać się z własną fascynacją, sierżant postanowił młodego żołnierza zniszczyć. Powracające w jego głowie refleksy ćwiczeń legionistów kamera Agnès Godard nasyca poezją i homoerotyczną atmosferą, sprawiając, że film przypomina rodzaj współczesnego baletu. Piękna praca, luźno oparta na ostatniej powieści Hermana Melville’a Billy Budd, zachwyciła krytyków i przyniosła reżyserce międzynarodowe uznanie.
Opracowanie: Adam Kruk
Francuska reżyserka i scenarzystka, jedna z najważniejszych autorek współczesnego kina. Filmowe szlify zdobywała, terminując u Rivette'a, Costa-Gavrasa, Jarmuscha i Wendersa. Już w debiutanckiej Czekoladzie (1988) sięgnęła po tematykę konfliktów międzyrasowych i międzykulturowych – szczególnie jej bliską ze względu na dzieciństwo, które jako córka kolonialnego urzędnika spędziła w Afryce. Problem kolonializmu oraz nierówności w dostępie do dóbr i edukacji stał się jednym z lejtmotywów jej twórczości (którą napędzały także ideały paryskiego maja ’68). Dało to wyraz najmocniej w Pięknej pracy (1999) z Denisem Lavantem i Białej Afryce z Isabelle Huppert (2009). Portretując ojczyznę, wyczulona jest na problemy społeczne, choćby sytuację imigrantów, jak w Nie mogę spać (1994), frustrację pracowników sektora publicznego w Piątkowej nocy (2002) czy stosunki rodzinne w Intruzie (2004). Interesuje się także sferą seksualną człowieka, co udowodniła w Głodzie miłości (2001) z Béatrice Dalle, jedną z jej ulubionych aktorek. Obsadza też często Isaacha de Bankole czy Grégoire’a Colina. Stale współpracuje z operatorką Agnès Godard, którą poznała w latach 70. w paryskiej szkole La Fémis, gdzie obecnie wykłada reżyserię filmową. Jej twórczość – jak dowodził dokument Więcej niż Bergman Jane Magnusson i Hyneka Palli (2013) – ceniona była przez samego Ingmara Bergmana.
1988 Czekolada / Chocolat / Chocolate
1999 Piękna praca / Beau travail / Good Work
2004 Intruz / L’intrus / The intruder
2008 35 kieliszków rumu / 35 rhums / 35 Shots of Rum
2009 Biała Afryka / White Material
2013 Les salauds / Bastards
reżyseria: | Claire Denis | |
scenariusz: | Claire Denis, Jean-Pol Fargeau | |
zdjęcia: | Agnès Godard | |
montaż: | Nelly Quettier | |
muzyka: | Charles Henri de Pierrefeu, Eran Zur | |
obsada: | Denis Lavant, Grégoire Colin, Michel Subor | |
producent: | Patrick Grandperret | |
produkcja: | La Sept-Arte, S.M. Films, Tanaïs Productions | |
właściciel praw: | Pyramide | |
nagrody: | César 2000 – Best Cinematography | |
język: | francuski, rosyjski, włoski | |
barwa: | kolor |