Jeżeli istnieje film zrealizowany przez baskijskiego reżysera, który można by nazwać kultowym, to jest nim z pewnością Arrebato Ivána Zuluety. Inny niż wszystkie, postmodernistyczny, mroczny, prowokujący wiele interpretacji. W zaskakującym scenariuszu Arrebato pojawiają się takie wątki jak dążenie do autodestrukcji oraz chęć ucieczki w narkotykowy trip i we wspomnienia o idyllicznym dzieciństwie. Osobnym tematem jest tu też samo kino jako fascynujący narkotyk. Mimo braku środków na realizację filmu Iván Zulueta, nieustannie będąc pod wpływem halucynogenów, dzięki swojemu talentowi i intuicji potrafił porwać widzów i wciągnąć ich do wykreowanego przez siebie świata. Odrzucony w momencie premiery Arrebato z czasem został okrzyknięty dziełem niepowtarzalnym, odważnym i hipnotyzującym.
Opracowanie: Mikel G. Gurpegui
Urodzony w 1943 roku w San Sebastián baskijski reżyser filmowy i artysta plastyczny, twórca plakatów filmowych, m.in. do filmów Pedra Almodóvara, José Luisa Boraua oraz Manuela Gutiérreza Aragóna. Ukończył szkoły designu w Madrycie i Nowym Jorku. W latach 1964-1967 uczęszczał do Escuela Oficial de Cine. Jest autorem kilku filmów krótkometrażowych, często kręconych kamerą Super 8 (m.in. Agata z 1966, Ida y vuelta z 1967), a także filmów pełnometrażowych, m.in. Un, dos, tres, al escondite inglés (1969), Arrebato (1979) oraz Párpados (1989). Zmarł w 2009 roku.
1969 Un, dos, tres, al escondite inglés
1976 A malgam a (short)
1976 Leo es pardo (short)
1979 Arrebato
reżyseria: | Iván Zulueta | |
scenariusz: | Iván Zulueta | |
zdjęcia: | Ángel Luis Fernández | |
montaż: | José Luis Peláez | |
muzyka: | Grupo Negativo | |
obsada: | Eusebio Poncela, Cecilia Roth, Will More, Marta Fernández-Muro, Carmen Giralt, Antonio Gasset | |
producent: | Augusto M. Torres | |
produkcja: | Nicolás Astigarraga | |
właściciel praw: | Manuel Casas Romero i Francisco Hoyos | |
nagrody: | Fantasporto 1982 – Best Screenplay, Best Actor | |
język: | hiszpański | |
barwa: | kolor |