O Pinie Wima Wendersa
Pina nie jest biografią zmarłej przed dwoma laty choreografki Piny Bausch. To raczej hołd złożony przez Wima Wendersa jej twórczości i hymn na cześć sztuki. W subtelnym, wyciszonym filmie niemiecki twórca staje w obronie najdelikatniejszych wartości - uczuć, piękna, szacunku dla drugiego człowieka.
Reżyser zarejestrował najważniejsze przedstawienia artystki - Święto wiosny, Vollmond i Café Müller. Poprosił członków jej zespołu o wykonanie części układów na ulicach niemieckiego Wuppertalu. W filmie niemal nie padają słowa, środkiem ekspresji tancerzy jest ciało.
Pina nauczyła mnie, że nie trzeba zalewać widzów potokami słów - mówi autor dokumentu. - Otworzyła mi oczy na to, ile można zakomunikować gestem albo poprzez stworzenie odpowiedniej przestrzeni.
Chcąc wiarygodnie oddać tę przestrzeń na ekranie, Wenders wstrzymywał się z realizacją Piny ponad 20 lat. Czekał, aż kamery pozwolą mu zrekonstruować na ekranie świat wykreowany na scenie przez Bausch. Dziś, wykorzystując technologię 3D w dokumencie, autor Nieba nad Berlinem wytycza też nowe drogi dla kina.
(Krzysztof Kwiatkowski)
Nad całością prac nad filmem czuwała niemiecka firma Pictorion Das Werk. Wykorzystano kamery Sony HDC-1500 które były zamontowane na dwóch platformach. Nagrywano w systemie HDCAM-SR z użyciem cyfrowych nagrywarek Codex. Wykonywano po kilka 60 minutowych ujęć z każdego 4 godzinnego przedstawienia na żywo w Tanztheater Wuppertal. Stefan Albertz, jeden z artystów Das Werk 3D mówi tak: Wim robił zdjęcia każdego wieczora przez kilka tygodni, więc musieliśmy sobie radzić z ogromną ilością terabajtów danych… Wykorzystaliśmy pliki JPG i OMFI z Codexa, aby edytować wszystko w Avid zanim przeniosło się to na taśmy HDCAM SR.
Wim Wenders
Właściwie Ernst Wilhelm Wenders. Jeden z najbardziej znanych reżyserów współczesnego kina niemieckiego urodził się w 1945 roku w Düsseldorfie. Studiował medycynę i filozofię. Przerwał jednak naukę i wyjechał do Paryża. Po powrocie do Niemiec podjął studia w Wyższej Szkole Filmu i Telewizji w Monachium, a od 1971 roku zajął się reżyserią i produkcją filmową. Od 1996 roku jest prezesem Europejskiej Akademii Filmowej, wykłada także na Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu. Żyje i pracuje w Berlinie oraz w Stanach Zjednoczonych. Przed Piną zrealizował dwa krótkie metraże w technologii 3D - Il Volo oraz If Buildings Could Talk.
Wybrana filmografia
1967 Schauplätze (short)
1970 Lato w mieście / Summer in the City
1984 Paryż, Texas / Paris, Texas
1987 Niebo nad Berlinem / Der Himmel uber Berlin / Wings of Desire
1994 Lisbon Story
1999 Buena Vista Social Club (doc.)
2005 Nie wracaj w te strony / Don't Come Knocking
2008 Spotkanie w Palermo / Palermo Shooting
2011 Pina (doc.)
