Dlaczego tak cenimy MFF w Locarno? Między innymi za odważne decyzje jurorów: to tam rok temu Złotego Lamparta otrzymał Lav Diaz za pięcioipółgodzinne Z tego, co było, po tym, co było (15. NH, Panorama), Srebrnego Lamparta - Pedro Costa za Konia Dinheiro (15. NH, Panorama), a dwa lata temu Złotego Lamparta - Katalończyk, Albert Serra za Historię mojej śmierci (14. NH, Panorama).

Podczas właśnie zakończonej edycji festiwalu Złotego Lamparta otrzymał Hong Sang-soo za Right Now, Wrong Then (podczas 15. NH oglądaliśmy jego poprzedni film - Wzgórze wolności), a Srebrnego Lamparta za reżyserię - Andrzej Żuławski, reżyser Kosmosu (według Gombrowicza).

W tegorocznym konkursie głównym MFF w Locarno znalazło się parę ciekawych tytułów twórców, których znamy, m.in. No Home Movie Chantal Akerman, The Sky Trembles and the Earth Is Afraid and the Two Eyes Are Not Brothers Bena Riversa (Dwa lata nad morzem, Zaklęcie, które odpędza ciemność), Sulanga gini aran Vimukthiego Jayasundary (Pomiędzy dwoma światami), Chevalier Athiny Rachel Tsangari (Attenberg, The Capsule), Bella e perduta Pietro Marcello (Paszcza wilka), Entertainment Ricka Alversona (reżysera słynnej Komedii z AFF) oraz w sekcji Signs of Life L'Accademia delle Muse José Luisa Guerina (W mieście Sylvii, Gość).

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Locarno (5 -15 sierpnia 2014)

www.pardolive.ch

rozmowa z Hongiem Sang-soo