en
Czarownica miłości reż. Anna BillerCzarownica miłości reż. Anna Biller

Anna Biller

Tegoroczna sekcja Trzecie Oko poświęcona jest twórczości współczesnych artystów wizualnych i zaprezentuje dwa przeglądy. Jeden poświęcony Annie Biller - kalifornijskiej artystce, której erotyczno-feministyczna twórczość pastiszuje filmy soft-porno lat 70., korzystając w spektakularny sposób z mody i scenografii vintage.  

"Cukierkowe trapezowe sukienki z poliestru, złota satynowa pościel, zblazowani nudyści, karty tarota i błyskający uśmiechem królewicz na białym koniu: to nie są typowe akcesoria artystycznego filmu. Bohaterka sekcji Trzecie Oko na tegorocznych Nowych Horyzontach Anna Biller bawi się tym, co w kinie najbardziej tandetne, kiczowate i plastikowe, ale to coś więcej niż pastisz. Tematem jej filmów jest kobiecość – w najbardziej przeestetyzowanej, rozbuchanej i egzaltowanej formie. 

Biller jest artystką totalną. Sama tworzy kostiumy i scenografię do swoich produkcji, pisze scenariusze i reżyseruje, obsadzając często samą siebie w głównych rolach. Kontroluje powstawanie filmu na każdym etapie, od tworzenia historii i doboru obiektywów, po muzykę i montaż. Pasję twórczą i zamiłowanie do ekstrawaganckich projektów odziedziczyła po matce, projektantce ubrań i wielbicielce kina. Sumiko, pochodząca z japońskiej rodziny mieszkającej na Hawajach, wychowała się, pomagając rodzicom w sklepie i na plantacji kawy – co dawało jej dużo czasu na snucie marzeń o cudownych strojach podpatrzonych w filmach. Na hawajskim uniwersytecie poznała przyszłego męża, przystojniaka o rysach hollywoodzkiego gwiazdora. Razem zamieszkali w Los Angeles, gdzie Sumiko zaczęła pracować w japońskiej restauracji i eleganckich klubach nocnych, gromadzących kalifornijską socjetę. Mimo biedy małżonkowie nie rezygnowali z częstych wypraw do kina, dzieląc pasję do kultury masowej i nocnego życia, a po jakimś czasie Sumiko udało się zrealizować marzenie z dzieciństwa: otworzyła własny butik, w którym obok kolorowych plażowych sukienek wystawiała własne projekty – suknie z papieru ryżowego, z pomalowanych srebrną farbą światełek rowerowych połączonych kordonkiem albo uszyte ze starych wojskowych spadochronów. "

Jagoda Murczyńska: Wiedźma w liliowych koronkach (filmweb.pl)