Stille Nacht II (Czy wciąż jesteśmy małżeństwem?)
Jest stolik, jest buteleczka, jest biały, wyleniały królik, są zamknięte drzwi. Jest dziewczynka, która na przemian rozciąga się i kurczy do sennego rytmu Are We Still Married grupy His Name Is Alive. Coś napiera od zewnątrz, chce wejść do środka, sękata dłoń puka w szybkę (być może trafiła tutaj z Grzebienia). Warren Defevner, założyciel zespołu, zwrócił się do braci Quay o zgodę na wykorzystanie fragmentów Ulicy Krokodyli jako ilustracji do jednej z piosenek. Quayowie odmówili, ale muzyka zespołu na tyle ich urzekła, że zrealizowali całkiem nowy film. Główną inspiracją nie była jednak Alicja w Krainie Czarów (bracia twierdzą, że jej nie czytali), ale zdjęcie dziewczynki stojącej przy drzwiach, z paletką do tenisa stołowego w dłoni. Autorzy omyłkowo wzięli klamkę za piłeczkę ping-pongową, stąd jej podwójny status w filmie. To jak teledysk zrealizowany przez Maxa Ernsta – pisano o Are We Still Married. Bracia Quay wciągnęli film do cyklu Stille Nacht, twierdząc, że toczy się przezeń ten sam „czarny nurt” co przez pozostałe.
Jakub Mikurda
Bracia Quay
Ur. w 1947 roku w Filadelfii, USA. Są bliźniakami. Studiowali w Filadelfii, kontynuowali naukę w Royal College of Art w Londynie, gdzie w latach 70. reżyserowali swoje pierwsze krótkie metraże. W latach 80. produkowali reklamówki telewizyjne (dla Honeywell, Walkers Crisps i Dulux Wood Protection), wideoklipy (najsłynniejszy - do piosenki Petera Gabriela Sledgehammer) i animacje, które przyniosły im popularność - Gabinet Jana Švankmajera, Ulica krokodyli. W 1995 odbyła się premiera ich pierwszego filmu fabularnego Instytut Benjamenta, nagrodzonego Bronze Horse w Sztokholmie oraz nagrodą jury na festiwalu Fantasporto. Kolejny pełnometrażowy film aktorski braci to Stroiciel trzęsień ziemi. W swojej twórczości inspirują się literaturą, szczególnie prozą Bruno Schulza, ostatnio Stanisława Lema.