Pierwszy baletowy film braci Quay, zrealizowany we współpracy z choreografem Willem Tuckettem. Tuckett poprosił Quayów o stworzenie krótkich, animowanych sekwencji, a następnie zaproponował im, by wyreżyserowali film w całości. Autorem zdjęć był Nic Knowland, który wcześniej współpracował z braćmi przy Instytucie Benjamenta (podobieństwo do zdjęć z Instytutu można zaobserwować przede wszystkim w grze światłem). Na ścieżkę dźwiękową złożyły się kompozycje Arvo Pärta – Für Alina, Variationen zur Gesundung von Arinuschka i Cantus in Memoriam of Benjamin Britten. W głównej roli kobiecej wystąpiła Zenaida Yanowsky, primabalerina Royal Ballet w Londynie, która zagrała również w późniejszych filmach baletowych Quayów – Piaskunie i Eurydyce.

Oglądając taniec zdajesz sobie sprawę, że świat można wyrazić za pomocą gestu, dekoracji (jak w niemym kinie), muzyki czy spojrzenia. Przez to, że nie ma w nim dialogów, balet trzeba czytać, interpretować – i to nas fascynuje. Sposób, w jaki choreograf używa abstrakcyjnej przestrzeni jest bardzo ekscytujący. Można się z tego wiele nauczyć – mówili bracia Quay.

Jakub Mikurda