Boris bez Béatrice
Ceniony przez nowohoryzontową publiczność Denis Côté zaskakuje swoich wielbicieli. Lubujący się w portretowaniu outsiderów reżyser tym razem oddaje głos przedstawicielowi burżuazji. Tytułowy Boris boryka się z egzystencjalnym kryzysem i małżeńskimi kłopotami. W miarę uporządkowane życie mężczyzny zostaje wywrócone do góry nogami przez tajemniczego nieznajomego. Côté portretuje swojego bohatera z delikatną ironią, ale w jego postawie przeważa sympatia i wyrozumiałość. Nie oznacza to jednak, że kinu Kanadyjczyka zaczęło brakować pazura. Tak jak choćby Vic i Flo zobaczyły niedźwiedzia (13. TNH), Boris…uwodzi widza zaskakującymi zwrotami akcji, grami słownymi i błazeńskimi wygłupami w duchu wczesnego Godarda. O tym, że nieokiełznana wyobraźnia reżysera wciąż ma się dobrze, świadczą niektóre jego decyzje obsadowe. Chyba tylko w świecie wymyślonym przez Côté Bóg może mieć twarz Denisa Lavanta, a funkcję premiera Kanady pozwala się pełnić Bruce’owi LaBruce’owi.
Denis Côté
Urodził się w 1973 roku w Nowym Brunszwiku w Kanadzie. Studiował reżyserię w Collège Ahuntsic w Montrealu. Karierę rozpoczął od realizacji filmów krótkometrażowych, które kolejno obiegały międzynarodowe festiwale. Jego pierwszy pełny metraż Les états nordiques został nagrodzony na festiwalu w Locarno w 2005 roku. Za nastrojowy, wystylizowany, niemal gotycki film Ona chce chaosu, egzystencjalną opowieść o życiu w matni, niepewnej tożsamości i niebezpieczeństwach duchowej pustki, otrzymał na tym samym festiwalu nagrodę dla najlepszego reżysera. Wraki z 2009 roku, eksperyment łączący dokumentalną obserwację z fabularną improwizacją, pokazano na festiwalu w Cannes. Zarówno Wraki, jak i Ona chce chaosu oglądaliśmy w programie przeglądu kina kanadyjskiego podczas dziewiątej edycji Nowych Horyzontów. W 2011 roku Denis Côté był członkiem jury Międzynarodowego Konkursu Nowe Horyzonty. Wówczas też widzowie wrocławskiego festiwalu mogli obejrzeć jego Curling, historię samotnego ojca wychowującego 12-letnią córkę w izolacji od otoczenia. Potem w sekcji Dokumenty/eseje znalazło się Bestiarium, nakręcone w ogrodzie zoologicznym Parc Safari, a w 2013 rokuVic+Flo zobaczyły niedźwiedzia, nagrodzone Alfred Bauer Award podczas Berlinale.
2005 Les états nordiques / Drifting States
2008 Ona chce chaosu / Elle veut le chaos / All That She Wants
2009 Wraki / Carcasses (doc.)
2010 Curling
2012 Bestiarium / Bestiaire (doc.)
2013 Vic+Flo zobaczyły niedźwiedzia / Vic+Flo ont vu un ours / Vic+Flo Saw a Bear