Tasio
W 1981 roku, pracując przy dokumencie Węglarze z Nawarry, Montxo Armendáriz poznał Anastasia Ochoę zwanego „Tasiem”, ostatniego węglarza, który pozyskiwał węgiel w tradycyjny sposób, poddając drewno procesowi wolnego spalania. Zainspirowany jego osobą, wpadł na pomysł filmu fabularnego, do którego realizacji udało mu się przekonać Eliasa Querejetę, jednego z największych producentów kina hiszpańskiego. Tasio to historia życia prostego człowieka ze wsi opowiadająca o jego dzieciństwie, młodości i dorosłości. Na pierwszy plan wysuwa się silny związek bohatera z przyrodą, reżyser jednocześnie podkreśla się jego niezależność, uczciwość i bunt względem władzy. Tasio łączy w sobie walory etnograficzne z liryzmem. Film pełen jest pięknych obrazów, postaci rozbrajających swoją prostotą i wyszukanych metafor. Opus magnum kina baskijskiego portretującego wiejski świat.
nagrody
Biarritz FF 1984 – Best Film; Cartagena FF 1985 – Best Director; Prix Georges-Sadoul 1985Montxo Armendáriz
Reżyser i scenarzysta pochodzący z Nawarry. W 1984 roku zadebiutował filmem Tasio. Tytułowy węglarz jest jednym z wielu charakterystycznych dla tego twórcy bohaterów: ludzi z jednej strony darzonych szacunkiem, a z drugiej – żyjących w konflikcie z własnym środowiskiem. Temat dzieciństwa i obraz wiejskiego świata pojawią się również w innych filmach Armendáriza: nominowanych do Oscara Sekretów serca, Silencio roto i Obaba. Armendáriz często też porusza temat uzależnienia od narkotyków (27 godzin i Opowieści z Kronen), imigracji (Las cartas de Alou) i przemocy w rodzinie (Pokonać lęk).
1984 Tasio
1986 27 godzin / 27 horas
1997 Sekrety serca / Secretos del corazón / Secrets of the Heart
2005 Obaba
2011 Pokonać lęk / No tengas miedo