Kajman
Nanni Moretti przypomina, że kino może być potężnym orężem walki politycznej. Kajman to bolesny policzek wymierzony Silvio Berlusconiemu i gorzka refleksja o wpływie kontrowersyjnego polityka na współczesne Włochy. Głównym bohaterem opowieści jest producent Bruno Bonomo, któremu nie wiedzie się w życiu zarówno prywatnym, jak i zawodowym. Aby przełamać złą passę, mężczyzna decyduje się wesprzeć młodą reżyserkę pragnącą zrealizować film o Berlusconim. W trakcie pracy bohaterowie odkrywają kolejne absurdy otaczającej rzeczywistości, która – zgodnie ze słowami jednej z postaci – wydaje się rozpięta między folklorem a horrorem. Kajman zyskał we Włoszech wielką popularność i pośrednio przyczynił się do przegrania przez Berlusconiego wyborów parlamentarnych w 2006 roku. Dzieło Morettiego zostało także uznane za manifest politycznej jedności włoskich filmowców. W drugoplanowych bądź epizodycznych rolach w Kajmanie pojawili się znani z niechęci do Berlusconiego twórcy, Giuliano Montaldo, Paolo Sorrentino czy Matteo Garrone.
nagrody
Cannes IFF 2007 – Prix France Musique for Best Score; David di Donatello Awards 2006 – Best Film, Best Director, Best Producer, Best Actor, Best Music, Best SoundNanni Moretti
Urodził się w 1953 roku w Bruneck w Tyrolu Południowym w rodzinie nauczycielskiej. Pierwsze próby reżyserskie podjął już w wieku 20 lat. Jego pełnometrażowym debiutem okazał się zrealizowany w 1976 roku Jestem samowystarczalny. Pięć lat później za film Złote sny otrzymał Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w Wenecji. Bardzo szybko wypracował autorski styl, na który składają się zaangażowanie polityczne po stronie lewicy, absurdalne poczucie humoru i częste sięganie po motywy autobiograficzne. W latach 80. zaprzyjaźnił się z Krzysztofem Kieślowskim i miał zagrać jedną z ról w Podwójnym życiu Weroniki. Plany te pokrzyżowała jednak zdiagnozowana u Morettiego choroba. Walka z rakiem stanowi jeden z centralnych motywów nakręconego w 1993 roku Dziennika intymnego, który otrzymał nagrodę za najlepszą reżyserię w Cannes. Osiem lat później Moretti triumfował na tym samym festiwalu za sprawą Pokoju syna. Autor Kajmana należy dziś do tzw. „canneńskiej rodziny”, a jego kolejne dzieła regularnie pojawiają się w konkursie głównym tej najbardziej prestiżowej imprezy filmowej świata. Nie inaczej było z zamykającą dotychczasowy dorobek reżysera Moją matką, która wyjechała z Lazurowego Wybrzeża z Nagrodą Jury Ekumenicznego. Moretti nie tylko staje za kamerą, lecz także występuje w swoich filmach jako aktor. Od czasu do czasu pojawia się w tej roli również u kolegów po fachu, u braci Taviani czy Danielego Luchettiego.
1978 Ecce bombo
1981 Złote sny / Sogni d'oro / Golden Dreams
1985 Idźcie, ofiara spełniona / La messa è finita / The Mass Is Ended
1993 Dziennik intymny / Caro diario / Dear Diary
1998 Kwiecień / Aprile / April
2001 Pokój syna / La stanza del figlio / The Son's Room
2006 Kajman / Il caimano / The Caiman
2011 Habemus Papam – mamy papieża / Habemus Papam / We Have a Pope
2015 Moja matka / Mia madre / My Mother