Lato. Młody obcokrajowiec włóczy się po ulicach miasta, obserwuje ludzkie gesty i zachowania. Szuka kobiety, którą spotkał tu przed laty, miasto jest dla niego nadal pełne wspomnień. W trakcie tych poszukiwań spotyka inną kobietę, a potem jeszcze jedną, ale wciąż pozostaje pod wrażeniem tej, której nie może odnaleźć...

MFF Wenecja 2007

W niezwykle oryginalnej, a momentami nawet na swój sposób kubistycznej estetyce, reżyser opowiada nam o mężczyźnie, który poszukuje nieznajomej. Próżno by jednak w tym obrazie doszukiwać się zbędnego dramatyzmu, a nawet dramatyzmu w ogóle. Guerín tworzy bowiem filmy niemal pozbawione akcji, które drażnią widza dotąd, aż ten brak przestaje mieć dla niego znaczenie, a zaczyna go wręcz fascynować.

Posługując się minimalistycznymi środkami i subtelnie zarysowaną intrygą, reżyser tworzy prawdziwe dzieło sztuki. Nawiązuje do najbardziej tradycyjnych sposobów konstrukcji obrazu kinowego, przez co przywraca medium filmowemu jego pierwotną siłę. Ową postawą Guerín przypomina takich twórców, jak Murnau, Ozu, Tati, Godard i Manet; podobnie jak oni składa hołd samemu filmowemu obrazowi.

MFF Rotterdam 2008