Mniej więcej 1500 lat temu w Bamian zostały wyrzeźbione w skale 30-metrowe posągi Buddy. Wznosiły się one w centrum jaskiń klasztornych, w których niegdyś mieszkało aż 3000 mnichów - wówczas Bamian pełniło rolę duchowej stolicy Afganistanu. W 2001 r. pomniki zostały wysadzone przez Talibów, którzy w ten sposób zniszczyli część światowego dziedzictwa. W jednej z jaskiń dawnego klasztoru mieszka dorastająca Bakhtay wraz z rodziną. W czasie, kiedy chłopcy w jej wieku z trudem uczą się alfabetu, ona musi siedzieć w domu. Bakhtay też chce nauczyć się czytać i pisać, więc marzy o tym, że będzie uczęszczać do nowej szkoły dla dziewcząt po drugiej stronie rzeki.

MFF Berlin 2008

W swojej poetyckiej epopei Hana Makhmalbaf ukazała zarówno piękno, jak i smutek współczesnego Afganistanu. Reżyserka jest najmłodszym dzieckiem w filmowej rodzinie wybitnego reżysera Mohsena Makhmalbafa. Niezwykły autentyzm jej filmu wynika właśnie z typowej dla projektów tej rodziny, prostoty neorealistycznego stylu, a także gry aktorskiej miejscowych amatorów. Autorem tytułu filmu jest ojciec Hany. Zdaniem reżyserki chciał on zawrzeć w tytule myśl, że nawet posąg może się wstydzić, widząc całą tę przemoc i okrucieństwo wobec niewinnych ludzi i to może być powodem jego upadku.

MFF Toronto 2007