The Sun Ain't Gonna Shine Anymore było sztandarową pieśniąswingującego Londynu i w połowie lat 60. przyniosła grupie Walker Brothers międzynarodowy sukces. Założycielem i liderem tej farmacji był amerykański basista i wokalista Scott Walker. Jeszcze w 1967 roku, u szczytu sławy, zespół rozpadł się. Scott Walter, który karierę rozpoczynał jak basista Los Angeles' Sunset Strip, inaczej niż jego otoczeni wianuszkiem rozwrzeszczanych dzieciaków konkurenci z The Beatles czy The Rolling Stones, zajął się czymś zupełnie nowym. Mógł się stać drugim Frankiem Sinatrą, muzykiem grającym w kasynach Las Vegas, jednak na to również sobie nie pozwolił. Muzyk kochał filmy Ingmara Bergmana, czytał Jean-Paul Sartre'a i słuchał Jacquesa Brela. Do dziś jest postrzegany jako jedna z najbardziej wpływowych postaci w historii muzyki pop, ale także jako wielka tajemnica. W filmie Stephena Kijaka wielu sławnych muzyków i miłośników twórczości Walkera, m.in. Dawid Bowie, Brian Eno i Jarvis Cocker (Pulp), mówi jak wielki wpływ miała na nich twórczość Walkera. Sam bohater również analizuje swoją sytuację: Stałem się Orsonem Wellesem przemysłu muzycznego. Ludzie lubią jeść ze mną lunch, jednak nikt nie chce sfinansować żadnego prejektu.

MFF Berlin 2007