Wierzę, że historie w moich filmach można opowiedzieć w dwóch zdaniach. W Przejścia już tu nie ma Lee Kang-sheng i Shiang-chyi mijają się i nie poznają nawzajem. Tylko tyle - mówi reżyser. W tym krótkim filmie (kontynuacji obrazu Która tam jest godzina) reżyser rezygnuje z fabularności. W centrum kolejnych scen jest Shiang-chyi - wyalienowana i melancholijna. Stojąc nieruchomo w tłumie, wpatruje się w reklamy na ulicznym telebimie, tłumaczy się policjantowi ze złamania przepisów, pije kawę, mija na schodach Hsiao-kanga, który kiedyś sprzedał jej zegarek. Prawdziwym bohaterem jest tutaj jednak miasto i wyobcowanie jego mieszkańców: choć pełno tu ludzi, bohaterowie znajdują się jakby poza, nie należą do tego miejsca. Film kończy się jednak przewrotnie: sentymentalna piosenka towarzysząca ostatniemu kadrowi nadaje całości całkiem nowy sens.

Karolina Kosińska