Film opowiada autentyczne dzieje balonowej ekspedycji z 1897 r. Salomona Augusta Andrée i jego dwójki towarzyszy, której celem było zdobycie bieguna północnego. W szwedzkiej świadomości fakt ten urósł do rangi mitycznej tragedii narodowej.

Dla Troella bezpośrednim impulsem do zainteresowania się tym tematem była lektura opublikowanej w 1967 r. powieści Pera Olofa Sundmana pt. Podróż napowietrzna pana inżyniera Andrée (Ingenjör Andrées luftfärd). Niezależnie od literackiego źródła Troell, podejmując decyzję adaptacji powieści, bardzo starannie udokumentował dzieje ekspedycji. Film pieczołowicie rekonstruuje jej kolejne etapy aż do nieszczęśliwego finału. Jednakże ważniejsze od fatalnego biegu znanych z historii zdarzeń są psychologiczne portrety trójki ryzykantów. Autora filmu najbardziej interesuje lider wyprawy jako człowiek ogromnej odwagi, wygórowanych ambicji i żelaznej woli, który staje się niewolnikiem swojego marzenia o naukowej misji, realizując je bez względu na śmiertelne ryzyko, na jakie wystawia nie tylko swoje życie, ale również innych uczestników wyprawy.

Tadeusz Szczepański