Dobre chęci
Alex dowiaduje się, że jego matka dostała udaru, więc rzuca wszystko i jedzie do swego rodzinnego miasta. Gdy sytuacja zostaje w porę opanowana, zamiast odetchnąć z ulgą, mężczyzna pogrąża się w neurotycznych lękach. Niespokojna kamera śledzi każdy ruch Alexa – czasem z perspektywy niewidzialnego obserwatora, znacznie częściej jednak patrzy na niego oczami poszczególnych bohaterów. Mężczyzna nerwowo spogląda w kamerę. Wie, że ktoś nieustannie go obserwuje. Uwikłany we własne obsesje i zniewolony przez myślenie o sobie samym przez pryzmat opinii innych ludzi, Alex nie jest w stanie uwolnić się od nachalnych spojrzeń. W opanowanej przez znieczulicę rzeczywistości jest jednostką do granic empatyczną, która kosztem swojego spokoju postanawia odczuwać współczucie, którego skąpi zobojętniały świat.
nagrody
Locarno IFF 2011 – Best Director, Best Actor; Gospos Award 2012 – Best ActorAdrian Sitaru
Urodził się w 1971 roku w Rumunii. Został uhonorowany nagrodą Pardino d’oro dla najlepszego filmu krótkometrażowego podczas festiwalu filmowego w Locarno za Valuri (2007). Jego pełnometrażowy debiut Piknik (2008) był wyświetlany podczas festiwali w Wenecji i Toronto, a pokazy w Palm Springs, Salonikach, Mons, Buenos Aires i Estoril przyniosły mu wiele wyróżnień. Film ten był również prezentowany w ramach dziewiątej edycji Nowych Horyzontów. W 2009 i 2010 roku nakręcił kolejne dwa krótkie metraże, Lord i Klatka. Adrian Sitaru tworzy także filmy dla węgierskiej telewizji. Dobre chęci to jego drugi film pełnometrażowy.
2006 Mincinoasa (TV, short)
2008 Piknik / Pescuit sportiv / Hooked
2010 Klatka / Colivia / The Cage (short)
2011 Dobre chęci / Din dragoste cu cele mai bune intenţii / Best Intentions