3x3D
Jean-Luc Godard, Peter Greenaway i Edgar Pêra: trzy autorskie wizje ewolucji kina, inspirowane technologią 3D, jej oddziaływaniem na widownię i… historią Guimarães, historycznego i urokliwego portugalskiego miasta, które w 2012 roku było Europejską Stolicą Kultury. Godard w noweli The Three Disasters w trzech osobnych, łączących rozmaite tekstury i tempa segmentach roztrząsa kwestie pamięci i natury kina, prowadząc narrację z offu. W noweli Just in Time Greenaway eksploruje dzieje Guimarães, lokalnych herosów i zabytków. Z charakterystyczną dla siebie ciekawością faktury i przestrzeni zaprzęga możliwości 3D do realizacji najbardziej wymyślnych fantazji, kreując wielowymiarowy, nasycony symboliką świat. Pêra z kolei stawia na dowcip i teatralność: w pełnym energii i nieco lynchowskim z ducha Cinemasapiens próbuje prześledzić ewolucję kinowego widza.
Peter Greenaway
Urodzony w 1942 roku reżyser i scenarzysta, z wykształcenia malarz. Do najbardziej znanych filmów Greenawaya zaliczyć można Katalog ofiar, Wyliczankę, The Pillow Book, Kontrakt rysownika, Brzuch architekta oraz Zet i dwa zera. Jego dzieła wyróżniają się przepychem wizualnym, odrealnieniem i swoistą teatralnością obrazu. Dzięki licznym cytatom kulturowym oraz eksperymentalnemu łączeniu stylów uznane są za spełnienie filmowego postmodernizmu. W ostatnich latach Greenaway, zafascynowany nowymi mediami, tworzy wideo-instalacje, krótkie filmy eksperymentalne, współpracuje z teatrami i operami, jest też VJ-em. W 2009 roku reżyser był gościem festiwalu Nowe Horyzonty.
1985 Zet i dwa zera / Zed & Two Naughts
1987 Brzuch architekta / Belly of an Architect
1988 Wyliczanka / Drawning by Numbers
1993 Dzieciątko z Macon / The Macon Baby
1999 8 i pół kobiety / 8 ½ Women
2007 Nightwatching
2008 Rembrandt: oskarżam!… / Rembrandt’s J’Accuse!…
2012 Goltzius and the Pelican Company
2013 Just in Time (segment in 3x3D)
Jean-Luc Godard
Ojciec filmowego postmodernizmu, radykalny, bezkompromisowy awangardzista. Jego fabularny debiut, Do utraty tchu (1959), uważany jest za najważniejszy film Nowej Fali. Godard dekonstruuje stare formy: burzy gramatykę, stylistykę i dotychczasowe konwencje języka filmowego, odrzuca tradycyjne reguły narracji, filmuje ręczną, ruchliwą kamerą, w scenerii naturalnych wnętrz i przestrzeni. Na przestrzeni lat kino stało się dla Godarda instrumentem służącym nie tylko do badania i przedstawiania świata, lecz także do oddziaływania na świadomość ludzi. Politycznie radykalny, kręcił filmowe plakaty, następnie ograniczył działalność do filmów telewizyjnych, uruchomił własne studio, badał możliwości tkwiące w technice wideo. Na początku lat 80. powrócił do filmu kinowego, by po kilku latach porzucić ostatecznie fabułę na rzecz eseju filmowego. Bohater retrospektywy na 10. Nowych Horyzontach.
1960 Do utraty tchu / À bout de souffle / Breathless
1961 Kobieta jest kobietą / Une femme est une femme / A Woman Is a Woman
1962 Żyć własnym życiem / Vivre sa vie: Film en douze tableaux / My Life to Live
1965 Alphaville
1966 Męski-żeński: 15 scen z życia / Masculin, féminin: 15 faits précis / Masculine, Feminine: In 15 Acts
1990 Nouvelle Vague / New Wave
1998 Histoire(s) du cinema: La monnaie l’absolu (z cyklu: Historia francuskiego kina)
2001 Pochwała miłości / Eloge de l’amour / In Praise of Love
2004 Nasza muzyka / Notre musique / Our Music
2010 Film Socialisme / Socialism
2013 The Three Disasters (segment in 3x3D)
Edgar Pêra
Urodził się w 1960 roku w Lizbonie, gdzie początkowo studiował psychologię, by następnie przenieść się na operatorkę i montaż na Akademii Filmowej. Ma na swoim koncie blisko sto filmów krótkometrażowych i eksperymentalnych, działa także w obszarze projektów internetowych, live shows, komiksów i wystaw. Utwory Pêry mają zarówno polityczny, jak i filozoficzny wymiar, odwołują się do niedawnej historii Portugalii, a na poziomie stylu – do radzieckiej i niemieckiej kinematografii międzywojennej. Niektórzy mówią, że uprawia neuropunk i chce zarchiwizować filmowo swoje życie, ale zdania są podzielone.
1990 Reproduta Interdita (short)
1993 SWK4 (short)
1994 Manual de Evasão LX94 / Manual of Evasion LX94
2001 A Janela (Maryalva Mix)
2006 Movimentos Perpétuos: Cine-Tributo a Carlos Paredes (doc.)
2008 Rio Turvo
2010 Baron / O Barão / The Baron
2013 Cinesapiens (segment in 3x3D)