Zaduszki
W Zaduszkach Konwicki opowiada na nowo historię ze swojego debiutu, Ostatniego dnia lata. W centrum obu filmów znajdują się bohaterowie, którzy próbują rozliczyć się z przeszłością i rozpocząć nowe, wspólne życie. Tym razem jednak świat przedstawiony nie jest tak niedopowiedziany i umowny. On nazywa się Michał, ona ma na imię Wala. Razem przyjeżdżają do miasteczka, po którym włóczą się ludzie-widma, zatrzaśnięci w sobie i zdziwaczali. Właśnie tam, w ponurym hoteliku, bohaterowie wspominają traumy, które uczyniły ich tymi, kim są teraz. Szkatułkowa narracja przywołuje kolejne etapy z ich życia i historii kraju: wojenną zawieruchę i powojenny chaos, czas, kiedy człowiek zwracał się przeciwko człowiekowi i kiedy w każdej chwili można było stracić bliskich. Za oknem hotelu trwa jesień. Michał i Wala obchodzą prywatne Zaduszki – muszą zapalić świeczkę dla minionych dni i ruszyć w dalszą drogę.
nagrody
Mannheim-Heidelberg IFF 1962 – Special Jury Award, mention of the Folk Universities AssociationTadeusz Konwicki
Żył w latach 1926-2015. Był jedną z najważniejszych postaci w kulturze powojennej Polski. Chociaż najbardziej płodny w dziedzinie literatury – napisał wiele powieści, w tym Rojsty, Sennik współczesny i Kronikę wypadków miłosnych – to zapisał się także w historii rodzimego kina. Przygodę z X muzą zaczął jako scenarzysta i kierownik literacki Zespołu Filmowego „Kadr”. Jego reżyserskim debiutem był Pierwszy dzień lata. W swoich rozgrywających się na granicy jawy i snu filmach zajmował się zagadnieniami historii i pamięci.
1958 Ostatni dzień lata / The Last Day of Summer
1961 Zaduszki / All Souls’ Day
1965 Salto / Jump
1965 Matura / Abitur (short, TV)
1971 Jak daleko stąd, jak blisko / How Far, How Near
1982 Dolina Issy / Issa Valley
1989 Lawa. Opowieść o „Dziadach” Adama Mickiewicza / A Tale of Adam Mickiewicz’s „Forefathers’ Eve”