Onirica
Najnowszy film Lecha Majewskiego to finałowa część tryptyku, na który wcześniej złożył się Ogród rozkoszy ziemskich oraz Młyn i krzyż. O ile wcześniej wizjoner polskiego kina inspirował się malarstwem Hieronima Boscha i Pietera Bruegla, o tyle teraz punktem odniesienia uczynił Boską komedię. Fragmenty poematu Dantego Alighieri zestawia z historią Adama – niegdyś wykładowcy literatury, dziś pracownika supermarketu. Młody mężczyzna porzucił karierę naukową po doświadczeniu osobistej tragedii: cudem przeżył wypadek samochodowy, w którym zginęli jego ukochana i najbliższy przyjaciel. Widz zanurza się w oniryczny świat gęstych wizji bohatera, któremu tylko sny przynoszą względne ukojenie, stanowiąc szansę na spotkanie ze zmarłymi. Świat niezwykłej fantazji Dantego i wyobrażeń Adama nakłada się na rzeczywistość Polski 2010 roku, będącego według reżysera czasem plag biblijnych, z których największa spotkała nasz kraj 10 kwietnia, gdy miał miejsce wypadek samolotu prezydenckiego w Smoleńsku.
Lech Majewski
Urodzony w 1953 roku w Katowicach, reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, malarz, poeta i prozaik. Absolwent reżyserii PWSFTviT, studiował też grafikę na ASP. Jego pełnometrażowym debiutem w Polsce był Rycerz (1979). Na początku lat 80. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie zadebiutował Lotem świerkowej gęsi (1985). Reżyseruje też opery, do jego najwybitniejszych osiągnięć w tej dziedzinie należy zrealizowany wraz z Krzysztofem Pendereckim Ubu król (1993). Jest producentem i scenarzystą głośnego Basquiata – tanća ze śmiercią (1996) Juliana Schnabla.
1994 Ewangelia według Harry’ego / Gospel According to Harry
1997 Pokój saren / The Roe's Room
1999 Wojaczek
2001 Angelus
2004 Ogród rozkoszy ziemskich / The Garden of Earthly Delights
2011 Młyn i krzyż / The Mill and the Cross