Barwy granatu
Bohaterem najsłynniejszego filmu Siergieja Paradżanowa jest XVIII-wieczny ormiański poeta Sajat-Nowa. Barwy granatu nie mają jednak nic wspólnego z konwencjonalnym kinem biograficznym i historycznym. Nie mają też wiele wspólnego z całą resztą kina, klasycznego czy też współczesnego, z wypracowanymi przez lata sposobami opowiadania i obrazowania. Kolejne etapy życia artysty – rozwój duchowy, zachwyt, cierpienie, zmęczenie, śmierć – zostają tu pokazane w formie kręconych prawie zawsze z tej samej perspektywy, wycyzelowanych wizualnie scenek. Zamiast dialogów dostajemy poetycki komentarz, zamiast zwykłych gestów – pełną namaszczenia choreografię, zamiast czytelnej akcji – kalejdoskop symboli. Świat tego filmu jest miejscem zamkniętym dla cudzoziemców. Takim, który podgląda się przez dziurkę od klucza. Takim, którego nie można w pełni zrozumieć, ale który można podziwiać.
nagrody
New York FF 2014 – Gala Tribute AwardSergei Parajanov
Żył w latach 1924 - 1990. Radziecki reżyser ormiańskiego pochodzenia. Studiował reżyserię we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii. Przełom w jego życiu i karierze nastąpił po obejrzeniu Dziecka wojny Andrieja Tarkowskiego, po którym nakręcił Cienie zapomnianych przodków, pierwszy w pełni "własny" film. Chociaż miał na świecie wielu zwolenników, to w ZSRR był osobą prześladowaną. Wiele lat spędził pozbawiony wolności.
1962 Kwiatek na kamieniu / Tsvetok na kamne / A Little Flower on a Stone
1965 Cienie zapomnianych przodków / Tini zabutykh predkiv / Shadows of Forgotten Ancestors
1969 Barwy granatu / Sayat Nova / The Colour of Pomegranates
1985 Legenda twierdzy suramijskiej / Ambavi Suramis tsikhitsa / The Legend of Suram Fortress (co-dir.)
1988 Aszik Kerib / Ashug-Karibi / Ashik Kerib (co-dir.)