Athanor
Kolejny w dorobku Philippe’a Garrela hołd dla Nico. W alegorycznym Athanor niemiecka piosenkarka i modelka wciela się w rolę mitycznej strażniczki ognia. Film może być odbierany jako wyraz fascynacji kobiecością i tkwiącą w niej siłą. Dzieło Garrela, choć nieznane szerszej publiczności, spotkało się z entuzjazmem kolegów po fachu. Będący pod wrażeniem filmu Jacques Rivette miał powiedzieć o reżyserze: Zrobił coś tak dobrego, że teraz spokojnie może już umrzeć.
Philippe Garrel
Urodzony w 1948 roku francuski reżyser, syn znanego aktora Maurice’a Garrela, jeden z najważniejszych kontynuatorów francuskiej Nowej Fali. Zadebiutował już w wieku 16 lat filmem Skłócone dzieci. Jego filmy to liryczne autoportrety, kinofilskie hołdy dla ulubionych twórców i krytyczne portrety społeczeństwa. Jego pierwszym wielkim sukcesem było Skryte dziecko, za które otrzymał w 1979 roku Nagrodę Jeana Vigo. Do najważniejszych filmów Garrela należą także Liberté, la nuit, Dzika niewinność i nawiązujący do wydarzeń Maja ’68 Zwyczajni kochankowie.
1979 Sekretne dziecko / L’enfant secret / The Secret Child
1991 Nie słyszę już gitary / J'entends plus la guitare / I Don't Hear the Guitar Anymore
1984 Liberté, la nuit / Liberty at Night
1999 Powiew nocy / Le vent de la nuit / Night Wind
2005 Zwyczajni kochankowie / Les amants réguliers / Regular Lovers