W cieniu kobiet
Philippe Garrel wciąż potrafi zaskakiwać. Świetnie przyjęte w Cannes W cieniu kobiet to jego najoryginalniejszy film od lat. Trwająca zaledwie 70 minut, wzruszająca opowieść o miłości przypomina Bergmanowskie Sceny z życia małżeńskiego w miniaturze. Poważny zwykle Garrel sięga tym razem po ironię godną Érica Rohmera bądź Milana Kundery. Pełna sprzecznych emocji atmosfera W cieniu kobiet doskonale oddaje charakter skomplikowanej relacji Pierre’a i Manon. Bohaterowie są parą nie tylko prywatnie, lecz także zawodowo, gdyż wspólnie realizują niezależne filmy dokumentalne. Ich idylla kończy się jednak, kiedy Pierre zaczyna zdradzać żonę. Manon nie pozostaje mu dłużna i także znajduje sobie kochanka. Między bohaterami rozpoczyna się fascynująca gra. Choć oboje próbują być wyrachowani i cyniczni, nie potrafią ukryć, że wciąż się kochają. W przewrotnym finale rozpadającemu się związkowi nieoczekiwanie przychodzi z pomocą magia kina.
Philippe Garrel
Urodzony w 1948 roku francuski reżyser, syn znanego aktora Maurice’a Garrela, jeden z najważniejszych kontynuatorów francuskiej Nowej Fali. Zadebiutował już w wieku 16 lat filmem Skłócone dzieci. Jego filmy to liryczne autoportrety, kinofilskie hołdy dla ulubionych twórców i krytyczne portrety społeczeństwa. Jego pierwszym wielkim sukcesem było Skryte dziecko, za które otrzymał w 1979 roku Nagrodę Jeana Vigo. Do najważniejszych filmów Garrela należą także Liberté, la nuit, Dzika niewinność i nawiązujący do wydarzeń Maja ’68 Zwyczajni kochankowie.
1979 Sekretne dziecko / L’enfant secret / The Secret Child
1991 Nie słyszę już gitary / J'entends plus la guitare / I Don't Hear the Guitar Anymore
1984 Liberté, la nuit / Liberty at Night
1999 Powiew nocy / Le vent de la nuit / Night Wind
2005 Zwyczajni kochankowie / Les amants réguliers / Regular Lovers