Objawiciel
Zrealizowany w konwencji kina niemego eksperyment, który pozwala spojrzeć na świat oczami czteroletniego dziecka. Mroczna atmosfera filmu oddaje towarzyszące chłopcu poczucie lęku i niepewności. Szczególnie istotną rolę w jej wykreowaniu odgrywa praca operatora Michela Fourniera, który później stanie się stałym współpracownikiem Garrela. Reżyser przekonuje, że źródłem największego zagrożenia dla małego bohatera pozostają rodzice. W podejmującym tropy psychoanalityczne filmie bardzo ważna wydaje się koncepcja sceny pierwotnej. Zgodnie z obserwacją Zygmunta Freuda duży wpływ na psychikę dziecka wywiera pierwsza obserwacja kontaktu seksualnego dorosłych. Objawiciel to także zapis rodzącego się w chłopcu buntu przeciw narzucanym z zewnątrz nakazom i zakazom. O głębokim zrozumieniu dla bohatera świadczy zakończenie filmu, które wyraźnie nawiązuje do finału Czterystu batów François Truffauta.
Philippe Garrel
Urodzony w 1948 roku francuski reżyser, syn znanego aktora Maurice’a Garrela, jeden z najważniejszych kontynuatorów francuskiej Nowej Fali. Zadebiutował już w wieku 16 lat filmem Skłócone dzieci. Jego filmy to liryczne autoportrety, kinofilskie hołdy dla ulubionych twórców i krytyczne portrety społeczeństwa. Jego pierwszym wielkim sukcesem było Skryte dziecko, za które otrzymał w 1979 roku Nagrodę Jeana Vigo. Do najważniejszych filmów Garrela należą także Liberté, la nuit, Dzika niewinność i nawiązujący do wydarzeń Maja ’68 Zwyczajni kochankowie.
1979 Sekretne dziecko / L’enfant secret / The Secret Child
1991 Nie słyszę już gitary / J'entends plus la guitare / I Don't Hear the Guitar Anymore
1984 Liberté, la nuit / Liberty at Night
1999 Powiew nocy / Le vent de la nuit / Night Wind
2005 Zwyczajni kochankowie / Les amants réguliers / Regular Lovers