Bruno Schulz
Bruno Schulz. Żyd urodzony w Drohobyczu. Niski, szczupły i niepozorny człowiek, który w szarym garniturze przemykał ulicami swojego miasta. Pisarz, malarz i grafik, który zarabiał jako nauczyciel rysunku i robót ręcznych. Introwertyk i gawędziarz. Wizjoner powołujący do życia dziwaczne, amorficzne światy. Klasyk, po którego dorobek sięgali znani i cenieni filmowcy: bracia Quay i Wojciech Jerzy Has. Pechowiec, który zginął zastrzelony w czasie II wojny światowej. W dokumencie Adama Sikory opowiadają o nim dawni znajomi, świadkowie jego życia i śmierci. Z warstwą rzeczywistą przenikają się konfabulacje i fantazje: sceny z udziałem aktorów, w których widzimy Schulza pogrążonego w pracy lub prowadzącego towarzyskie rozmowy, oraz animacje, w których ożywa jego mroczna twórczość. To wszystko składa się na wielobarwny portret człowieka o dość skromnej biografii i wyjątkowo bogatym życiu wewnętrznym.
Adam Sikora
Urodził się w 1960 roku w Mikołowie. W 1988 roku ukończył studia na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi. Bywa operatorem, scenarzystą i reżyserem. Najbardziej znany jest jako autor zdjęć – pracował przy tak głośnych i nagradzanych filmach jak Młyn i krzyż Lecha Majewskiego czy Cztery noce z Anną i Essential Killing Jerzego Skolimowskiego. Jako reżyser realizuje filmy zarówno dokumentalne (Blusmeni. Ballada o Janku „Kyksie” Skrzeku, Boże Ciało), jak i fabularne (Ewa, Gigant).
1999 Blusmeni. Ballada o Janku "Kyksie" Skrzeku (doc., short)
2005 Boże Ciało / Corpus Christi (doc., short)
2006 Gigant
2011 Ewa (co-dir.)
2014 Bruno Schulz (doc.)