Barwy ochronne
Jedno z najważniejszych dzieł kina moralnego niepokoju. Akcja rozgrywa się w ciągu kilku dni, na letnim obozie językoznawców, podczas którego ma być rozstrzygnięty konkurs studenckich referatów. W mikroświatku domków kempingowych toczy się pojedynek na słowa i racje (a w końcu i na pięści) między docentem Szelestowskim a magistrem Kruszyńskim (wyborny duet Zapasiewicza i Garlickiego). Docent, mefistofeliczny cynik z pełną świadomością "ustawiony" w dwuznacznym moralnie świecie, poddaje próbie nieskażonego jeszcze kompromisami magistra - idealistę chcącego pogodzić karierę naukową z moralną niewinnością. W tej konfrontacji jest więcej niejednoznaczności, niż początkowo można się spodziewać. Szyderstwa docenta, z pozoru wymierzone przeciwko Kruszyńskiemu, są w gruncie rzeczy desperacką próbą ocalenia młodszego kolegi od wyborów, jakich on sam niegdyś dokonał, a przez to także sposobem samooczyszczenia. Film, odważny i bezlitosny wobec chorych relacji obowiązujących w PRL-owskim środowisku naukowym, został przyjęty entuzjastycznie. Dodatkowe atuty to świetne, realistycznie ukazane tło obyczajowe i odrobina przewrotnego, gorzkawego humoru.
Mirella Napolska