Podążaj za mną
Port – okno na świat, początek podróży, droga ewakuacyjna. Szanse, możliwości, nowe otwarcie. Ale równie dobrze może być całkiem odwrotnie: zamknięcie, marazm, klaustrofobia. Port jako relikt epoki boomu przemysłowego, której minioną świetność przykryła rdza. Patrząc na wielkie, przygnębiające swym rozmiarem dźwigi portu, przy którym mieszka pani Blumenthal z rodziną, trudno mieć wątpliwości – stąd się nie wyjeżdża, tu się mozolnie egzystuje. Ale Johannes Hammel nie prowadzi widza po równi pochyłej ku kręgom piekielnym. Zamiast obrać łatwą ścieżkę i pokazywać stany patologiczne, kieruje wzrok na panią Blumenthal, która z jakiegoś powodu nie potrafi zdobyć się na opuszczenie portu. Na co cierpi bohaterka? Na fobię? Chorobę psychiczną? Nie ma siły, aby zbiec z domowego więzienia? Jej stan jest równie nieoczywisty, co odpowiedź na pytanie, do jakiej sfery – fantazji, snu czy rzeczywistości – należą ekranowe wydarzenia. Panią Blumenthal grają dwie aktorki, historia ma więc dwa różne oblicza i nie wiadomo, któremu zawierzyć. Podążaj za mną to rzecz o potrzebie emancypacji, opowieść wewnętrznie rozbita, opowiadana wrażliwą, ale nie wścibską kamerą. Rzadki przypadek kina, które wprawia w konfuzję, ale doskonale wie, co chce powiedzieć.
Johannes Hammel
Urodził się w 1963 roku w Szwajcarii. Ukończył Wiedeńską Akademię Filmową. Od 1986 roku mieszka i pracuje w Wiedniu. Jest niezależnym operatorem, producentem i reżyserem. Jako operator brał udział w wielu niezależnych projektach na terenie Austrii, Niemiec i Szwajcarii. Współzałożyciel powstałej w 1992 roku firmy Navigator Films. W 1998 roku założył własną firmę – Hammelfilm – której celem jest pomoc młodym filmowcom w rozwoju projektów i produkcja niekonwencjalnych filmów. Podążaj za mną to jego pełnometrażowy debiut fabularny.
1992 Die schwarze Sonne / Black Sun (short)
2003 Die Badenden (short)
2004 Die Liebenden (doc., short)
2010 Podążaj za mną / Folge mir / Follow Me