Złodzieje rowerów
Arcydzieło włoskiego neorealizmu i absolutny klasyk światowego kina. Po wojnie Włochy są zrujnowane, a ludzie - głodni i bezrobotni. Poszukujący pracy tokarz Antonio Ricci dostaje w końcu angaż w rzymskim magistracie, dzięki któremu będzie w stanie wyżywić rodzinę. Warunkiem zatrudnienia jest posiadanie roweru. By go nabyć, jego żona Maria sprzedaje domowe prześcieradła. Jednak pierwszego dnia pracy rower zostaje skradziony. Antonio z synem wyruszają na poszukiwania złodzieja… W napisanym na podstawie powieści Luigiego Bartoliniego scenariuszu wielkiego Cesarego Zavattiniego jest wszystko, co charakterystyczne dla włoskiego neorealizmu i właściwego mu "powrotu do rzeczywistości". Tak jak wcześniejsze filmy De Siki, Dzieci patrzą na nas i Dzieci ulicy, Złodzieje rowerów są dowodem na to, że reżyser umiał pracować z aktorami małoletnimi i nieprofesjonalnymi. Udało się w przejmujący sposób i bez upiększania ukazać życie rzymskiej ulicy oraz walkę prostych ludzi o godność.
nagrody
Oscars 1950 - Honorary Award; Golden Globe 1950 - Best Foreign Film; Locarno IFF 1949 - Special Prize of the JuryVittorio De Sica
Reżyser, aktor i producent filmowy, laureat czterech Oscarów, jedna z czołowych postaci włoskiego życia kulturalnego XX wieku. W czasach faszystowskich wzięty aktor komediowy, po wojnie jeden z odnowicieli kina włoskiego. Wraz ze scenarzystą Cesarem Zavattinim stworzył największe dzieła neorealizmu, takie jak Dzieci ulicy, Złodzieje rowerów, Cud w Mediolanie czy Umberto D.
1941 Teresa Venerdì
1944 Dzieci patrzą na nas / I bambini ci guardano / The Children Are Watching Us
1946 Dzieci ulicy / Sciuscià / Shoeshine
1952 Umberto D.
1960 Matka i córka / La Ciociara / Two Women
1970 Ogród Finzi-Continich / Il Giardino dei Finzi-Contini / The Garden of the Finzi-Continis