Całkowite zaćmienie
We wrześniu 1871 roku nieznany jeszcze nikomu nastoletni Artur Rimbaud napisał do Paula Verlaine’a list i dołączył do niego osiem swoich wierszy. Zachwycony nimi paryski poeta odpisał: Przybądź jak najprędzej, pokrewna duszo, wzywamy Cię, czekamy na Ciebie. Oparte na korespondencji i wierszach dwóch wielkich literatów Całkowite zaćmienie odtwarza historię ich spotkania oraz burzliwego romansu, który wstrząsnął środowiskiem kulturalnym XIX-wiecznej Europy. Zrealizowany na podstawie scenariusza Christophera Hamptona film Agnieszki Holland pokazuje miłość jako potężną siłę (tyle przynoszącą natchnienie, ile niszczycielską), a talent przedstawia jako błogosławieństwo i przekleństwo jednocześnie. Całkowite zaćmienie uznać można za pean na cześć niepohamowanej ekspresji twórczej oraz ważny głos w sprawie równych praw do miłości. Przejmujące kreacje artystów i kochanków, którzy nie potrafią żyć ze sobą, ale tym bardziej bez siebie, stworzyli David Thewlis oraz młodziutki Leonardo DiCaprio.
Agnieszka Holland
Polska reżyserka filmowa i teatralna, scenarzystka, tłumaczka. Od 2014 roku przewodnicząca Europejskiej Akademii Filmowej. W latach 70. po ukończeniu praskiego FAMU powróciła do Polski i zaczęła pracę przy produkcjach Krzysztofa Zanussiego (jako asystentka na planie Iluminacji) i Andrzeja Wajdy, z którym współtworzyła Zespół „Iks”. W filmografii Wajdy zapisała się szczególnie jako autorka scenariuszy (Bez znieczulenia, Miłość w Niemczech, Korczak), w podobnym charakterze pracowała z innymi twórcami: Jerzym Bogajewiczem czy Andrzejem Zajączkowskim, była również konsultantką trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory. Już pierwsze autorskie filmy przyniosły Holland międzynarodowy rozgłos – za Aktorów prowincjonalnych (1978) otrzymała nagrodę FIPRESCI na MFF w Cannes, dwa lata późniejsza Gorączka walczyła na Berlinale o Złotego Niedźwiedzia. Następnie zrealizowała Kobietę samotną. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie wróciła do Polski i kontynuowała karierę na Zachodzie (Gorzkie żniwa, Europa, Europa, Tajemniczy ogród). Wczesny styl Holland, łączący naturalizm z poezją, często określany był jako chłodny, przesycony ironią i niepokojem, z czasem ewoluował jednak w jaśniejszą stronę. Autorka filmów, które walczyły o Oscara, nagrodę BAFTA czy weneckiego Złotego Lwa, w ostatnich latach jawi się również jako odnowicielka formatu serialu telewizyjnego (m.in. Ekipa, Treme, Gorejący krzew).
1981 Kobieta samotna / A Lonely Woman
1990 Europa, Europa
1995 Całkowite zaćmienie / Total Eclipse
2002 Julia wraca do domu / Julie Walking Home
2011 W ciemności / In Darkness