Fuocoammare. Ogień na morzu
Gianfranco Rosi udaje się z kamerą na Lampedusę. Położona 100 kilometrów od wybrzeży Afryki wyspa stała się jednym z największych symboli kryzysu migracyjnego w Europie. Świadomy tego reżyser nie stara się jednak epatować szokującymi obrazami rodem z tabloidów. Rosi stawia na cierpliwą obserwację codziennego życia mieszkańców wyspy. Niektórzy z nich w ogóle nie zauważają rozgrywającego się na ich oczach dramatu. Inni – jak na przykład doktor Pietro Bartolo – poświęcają ratowaniu uchodźców każdą wolną chwilę. Fuocoammare... to hołd dla dyskretnego heroizmu takich postaci. Jednocześnie film Rosiego stanowi mistrzowski przykład użycia warsztatu dokumentalisty. Podobnie jak we wcześniejszej Rzymskiej aureoli, włoski reżyser umiejętnie posługuje się kontrastem, buduje subtelne metafory i potrafi dostrzec głębię w sytuacjach z pozoru pozbawionych znaczenia. Atuty te znalazły uznanie w oczach jury festiwalu w Berlinie, które przyznało Fuocoammare... zasłużonego Złotego Niedźwiedzia.
nagrody
Berlin IFF 2016 – Golden Bear, Amnesty International Film Prize, Prize of the Ecumenical JuryGianfranco Rosi
Jeden z najbardziej utytułowanych współczesnych twórców filmów dokumentalnych. Urodził się w 1964 roku w Asmarze w Erytrei. W wieku 13 lat – z powodu napięć związanych z wojną domową – został ewakuowany do Europy. Mieszkał w Rzymie i w Stambule. W wieku 20 lat wyemigrował do Nowego Jorku i ukończył tamtejszą szkołę filmową. W 1993 roku zadebiutował filmem Boatman, który był pokazywany m.in. na festiwalu Sundance. Zrealizowana w 2013 roku Rzymska aureola okazała się pierwszym w historii filmem dokumentalnym, który triumfował na festiwalu w Wenecji.
1993 Boatman (short)
2008 Below Sea Level
2012 Pokój 164: Spowiedź mordercy / El Sicario, Room 164
2013 Rzymska aureola / Sacro GRA
2016 Fuocoammare. Ogień na morzu / Fuocoammare / Fire at Sea