Kobieta samotna
Początek lat 80. w komunistycznej Polsce. Irena, spracowana listonoszka, samotnie wychowującą syna, z trudem wiąże koniec z końcem. W jej życiu nieoczekiwanie pojawia się Jacek, górnik okaleczony po wypadku w kopalni. Czy spotkanie z młodszym mężczyzną, podobnie jak ona poturbowanym przez los, odmieni jej los? Kobieta samotna to nakręcony we Wrocławiu ostatni polski film Agnieszki Holland przed wyjazdem na Zachód – jego premierę opóźniło wprowadzenie stanu wojennego, który zastał reżyserkę we Francji. Holland zdecydowała się nie wracać do ojczyzny, a film pokazano w kinach dopiero sześć lat później. Dzieło – uznawane za najbardziej posępne w dorobku Holland, uznała po nim, że tak czarno malować nie można – przyniosło reżyserce Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w Gdyni w 1988 roku oraz nagrody dla Marty Chwalibóg i Bogusława Lindy za kreacje aktorskie, które przeszły do historii kina.
nagrody
PFF Gdynia 1988 - Special Prize of Jury, Best Actress, Best ActorAgnieszka Holland
Polska reżyserka filmowa i teatralna, scenarzystka, tłumaczka. Od 2014 roku przewodnicząca Europejskiej Akademii Filmowej. W latach 70. po ukończeniu praskiego FAMU powróciła do Polski i zaczęła pracę przy produkcjach Krzysztofa Zanussiego (jako asystentka na planie Iluminacji) i Andrzeja Wajdy, z którym współtworzyła Zespół „Iks”. W filmografii Wajdy zapisała się szczególnie jako autorka scenariuszy (Bez znieczulenia, Miłość w Niemczech, Korczak), w podobnym charakterze pracowała z innymi twórcami: Jerzym Bogajewiczem czy Andrzejem Zajączkowskim, była również konsultantką trylogii Krzysztofa Kieślowskiego Trzy kolory. Już pierwsze autorskie filmy przyniosły Holland międzynarodowy rozgłos – za Aktorów prowincjonalnych (1978) otrzymała nagrodę FIPRESCI na MFF w Cannes, dwa lata późniejsza Gorączka walczyła na Berlinale o Złotego Niedźwiedzia. Następnie zrealizowała Kobietę samotną. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie wróciła do Polski i kontynuowała karierę na Zachodzie (Gorzkie żniwa, Europa, Europa, Tajemniczy ogród). Wczesny styl Holland, łączący naturalizm z poezją, często określany był jako chłodny, przesycony ironią i niepokojem, z czasem ewoluował jednak w jaśniejszą stronę. Autorka filmów, które walczyły o Oscara, nagrodę BAFTA czy weneckiego Złotego Lwa, w ostatnich latach jawi się również jako odnowicielka formatu serialu telewizyjnego (m.in. Ekipa, Treme, Gorejący krzew).
1981 Kobieta samotna / A Lonely Woman
1990 Europa, Europa
1995 Całkowite zaćmienie / Total Eclipse
2002 Julia wraca do domu / Julie Walking Home
2011 W ciemności / In Darkness