13. Międzynarodowy Festiwal Filmowy T-Mobile Nowe Horyzonty we Wrocławiu odbędzie się w dniach 18 - 28 lipca 2013 roku. W programie m.in.:

Neobarok francuski (Beineix - Besson - Carax)

Wracamy do lat 80. XX wieku, dekady erozji wielu doktryn i stylów życia, by przyjrzeć się jednemu z najciekawszych zjawisk we francuskim i światowym kinie. Na scenie pojawiają się wtedy nowi wonder boys: Jean-Jacques Beineix (Diva, Księżyc w rynsztoku, Betty), Luc Besson (Ostatnia walka, Subway, Wielki błękit) i Léos Carax (Boy Meets Girl, Zła krew), zrywający z chronicznym naturalizmem francuskiej kinematografii. Nie zmierzają co prawda do identycznych celów, ale w pełnym sprzeczności, złożonym, otwartym na wizualne realia swojego czasu (wideo, klipy, komiks, reklama, moda) pomyśle na kino okazują się podobni. Charakterystyczna dla nich niedbała elegancja, wyrafinowana brzydota, heterogeniczność stylu czyni z dotychczasowych artystycznych skaz nowy system estetyczny.

"Na temat stylu pisze Guy Scarpetta, autor znakomitego eseju poświęconego "neobarokowi": >Moda (przelotna) i sztuka (wieczna) mogą doskonale władać tymi samymi formami, tymi samymi tworzywami, czy tymi samymi stanami umysłowymi - linia demarkacyjna tkwi nie tyle w "naturze" użytych znaków, co w reżimie, jakiemu podlegają (...) tym, co wyodrębnia sztukę i odróżnia od mody mogłaby być jej zdolność do wzbudzania - jednocześnie - efektu przyjemności i prawdy, nawet jeżeli ta prawda wynika z fikcji, z szalbierstwa...< U Beineixa i jego kolegów można znaleźć , w różnym stopniu, ten podwójny efekt przyjemności i prawdy. Warto zauważyć, że ci filmowcy są obłudnie atakowani za efekt przyjemności (formalizm zwany chaotycznym), jakiej dostarczają ich filmy. Zwalnia to krytykę od zdrapywania pozorów, ponieważ kryje się tam wizja bardzo (za bardzo) pesymistyczna społeczeństwa lat osiemdziesiątych." (Raphaël Bassan, "La Revue du Cinéma", 1989)

Walerian Borowczyk - retrospektywa

Artysta plastyk, scenarzysta, scenograf, reżyser filmów animowanych i fabularnych, pisarz. Urodził się w 1923 w Kwilczu k. Poznania. Od 1959 mieszkał we Francji. Zmarł 3 lutego 2006. Studiował malarstwo i grafikę w krakowskiej ASP. W czasie studiów realizował amatorskie krótkie filmy animowane i fabularne. Projektował plakaty dla teatrów i filmów. Od 1950 publikował rysunki satyryczne w "Szpilkach", a potem w "Nowej Kulturze" i "Życiu Literackim". W 1956 nawiązał współpracę z Janem Lenicą. W 1957 zrealizowali wspólnie film animowany Był sobie raz, który przyniósł im międzynarodowy rozgłos. W 1959, po zrealizowaniu kilku następnych filmów, w tym jednego samodzielnie (Szkoła), Borowczyk wyjechał na stałe za granicę - do Paryża, gdzie realizował filmy animowane - krótko- i pełnometrażowe oraz fabularne krótkometrażowe, od 1969 - prawie wyłącznie pełnometrażowe filmy fabularne.

Walerian Borowczyk uprawiał wiele gatunków sztuki; obok filmu animowanego, czy często uznawanych przez krytykę za arcydzieła krótkometrażowych filmów fabularnych i interesujących filmów pełnometrażowych, wybijał się jako jeden z głównych autorów polskiej szkoły plakatu, a przede wszystkim artystycznego kina erotycznego (m.in. Opowieści niemoralne, Bestia). Autor rysunków satyrycznych, rzeźb, scenografii filmowej. Pokazywał swe prace na wystawach w kraju i za granicą. Otrzymał wiele nagród za twórczość plastyczną. Jest też autorem wydanych w 1992 we Francji, a rok później w Polsce opowiadań Anatomia diabła oraz napisanych po francusku wspomnień Moje polskie lata (2002).